پشت جلد کتاب آمده است:

جويسکرول اوتس (متولد ۱۹۳۸-نیویورک) نمایشنامه نویس شاعر، و داستان نویس برجسته ی آمریکایی که جان آپدایک، 
بانوی فرهیختهی ادبیات معاصر» لقبش داده، بیش از بیست و پنج سال است که هر سال از سوی منتقدین در فهرست برندگان جایزهی نوبل ادبیات قرار می گیرد. اوتس، در تمام دوران نویسندگی اش، همیشه جزو نویسنده های پرفروش نیویورک تایمز بوده و بارها نیز به مرحله نهایی جوایز پولیتزر و منتقدان کتاب آمریکا راه یافته است. اوتس، جوایز بسیاری در طول دوران نویسندگی اش برای داستان ها و رمان هایش دریافت کرده، که مهمترين هاشان عبارت است از: جایزهی ملی کتاب ادبیات داستانی آمریکا، جایزهی ا.هنری، جایزهی برناردمالامودوجایزهی نورمن میلره 
 شوهر عزیزم» مجموعه ی چهارده روایت نوارگونه از جویس کرول  اوتس است که شمای کلی کتاب به خوبی در عنوان کتاب  تصویر شده و از همان ابتدا به خواننده هشدار داده می شوذ که:
شوهر عزیزم، باید بگویم که من بچه ها را کشته ام.» این جمله نشانگر زندگی آمریکایی های سفید پوست شهرنشین طبقهی بالای جامعه ی آمریکایی است، که حتا در مقابل وحشت هایی که با آنهایک خانه آن طرف تریا یک تماس تلفنی فاصله دارد، مصونیت ندارند. به طور مثال، اوتس در داستان «سوترای قلب» از زندگی سیلویا پلات شاعر آمریکایی وآن سکستون دوست وشاعر هم میهن پلات که یکی با گاز خودکشی می کند و دیگری با دی اکسید کربن، الهام می گیرد و روایتگر زندگی بانوی شاعر جوانی می شود که در تلاش برای یافتن مردی است که او را ترک کرده و پدر تنها فرزندش است. داستان های اوتس، ریشه یی عمیق در سنت های ادبی و روشنفکری آمریکایی دارد و شخصیت های داستانی اش نیز کاملا ملموس وعادی است. 





یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب