پشت جلد کتاب آمده است:

شی بانوی من گفت «بیا تا چامه گوييم كه شب بس دراز است و افسون خواب، چامه است.» گفتم «نخست توگوی و من نیز داستانی به یاد آرم و دیگر شب گویم.» سرود كه «خورش های ایران زمین چند گونه است؟» گفتم «چه دانم. خوردنی و پختنی زنان سازند و پزند. توگوی هر آنچه دانی از این دست و من تو را نگارنده باشم.» بانو همی گفت و من همی نوشتم شبها، تا این نامه به انجام آمد، بس نیکو ونغز. 
تسلط مولف این کتاب، نادر میرزا قاجار، به ادبیات، تاریخ و طب دورهی خودش ودقت او در نگارش، باعث شده کتاب «کارنامه خورش » تنها دستور طبخ غذاهای مختلف نباشد. این کتاب فرهنگ نامهای از غذاهای ایرانی است همراه شرح حوادث تاریخی، خاطرات نویسنده، قصه وشعركه همه با نظمی درونی کنار هم نشسته اند. توصیفات و ابداعات زبانی برای طعمها، تاریخچهی غذاهای محلی ایران همراه گزارش آداب و رسوم ، روابط اجتماعی و خانوادگی آن دوره كاری كرده که این متن در گذر زمان همچنان خواندنی و تازه باشد. 

 



کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب