پشت جلد کتاب آمده است:

گزافه نیست اگر در مجموعه شرح و نقدهای نظریه پردازان طراز اول در باب در جستجوي زمان از دست رفته»، اثر سترگ مارسل پروست، منظومه چهار گفتار کتاب حاضر را یک رویداد بنامیم. ژولیا کریستوا که از بزرگ ترین منتقدان ادبی عصر حاضر است در این گفتارها از نقدهای بلاغی شایع فاصله گرفته و از منظری تاریخی به ردیابی تبارشناسی سوبژکتیویته ای می پردازد که تواما چهره های درهم تنیده مارسل را در مقام نویسنده، راوی، و شخصیت محوری این رمان بلند، به ویژه در رابطه اش با پدیده مادرانگی تصویر می کند.

کریستوا می کوشد در این منظومه به كل س احت تجربه پروست بپردازد و نشان دهد که چرا پروست سنگ محک تناسب نظریه ادبی در دوران معاصر است. بی شک این چهار گفتار، در کنار خوانش های ژیل دلوز و ژرار ژنت، از ماندگارترین قرائت های اثر جاودان پروست در زمانه ما هستند.

 




Proust and the Sense of Time
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب