گفتگوهایی با لیوکو

کتاب گفتگوهایی با لئوکو 
ادیب به تو می گویم مساله این نیست.گذشته رنجم می دهد زمانی که هنوز هیچ نبودم و می توانستم انسانی مثل دیگران شوم.و بر عکس هم نه سرنوشت هم بود.باید میرفتم و گذرم درست به تب افتاد.باید آن پیر مرد را می کشتم.به آن فرزندان حیات میبخشیدم.آیا انجام عملی که از قبل گویی از زمانی که هنوز وجود نداشته ای انجام یافته است ارزشی هم دارد؟

 

پشت جلد کتاب آمده است:

هیچ شکی نیست که پاوزه این کتاب را مهم ترین اثر خود می شمرد. هنگامی که در ۲۷ اوت ۱۹۵۰ به اتاق هتلی رفت تا در آنجا خودکشی کند، یک نسخه از گفتگوهایی با لئوکو را نیز در چمدانش همراه برد. این کتاب را بر بالینش گشوده بر صفحه ای که این کلمات در آن نوشته شده بود، یافتند: "من همه را می بخشایم و از همه بخشایش می طلبم. حالا خوب شد؟ پس خواهش می کنم که دیگر حرف بیشتر نزنید."




Dialoghi con Leuc

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب