گابریل خوزه گارسیا مارکز، زاده ی ۶ مارس ۱۹۲۷ در دهکده ی آرکاتاکا درمنطقه ی سانتامارا در کلمبیا - درگذشته ی ۱۷ آوریل ۲۰۱۴، رمان نویس، نویسنده، روزنامه نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای تحبیب) مشهور بود و پس از درگیری با رییس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می کرد.

 

پشت جلد کتاب آمده است:

این مجموعه چهارمین مجموعه ی داستان های کوتاه این نویسنده است. آنچه این اثر را - از سایر آثار مارکز متمایز می سازد، محل وقوع حوادث و فضای داستان هاست. به این معنی که داستان های این مجموعه، بدبیاری های مردمان آمریکای لاتین در مکان هایی دور دست و در اروپا را تصویر می کند و نویسنده با الهام از حرفه ی روزنامه نگاری که اهمیت بسیاری برای آن قائل است - با گذری از تئورئالیسم به نئورئالیسم جادویی، خاطرات اعجاب آور خود را به رشته ی تحریر می کشد. وجود شخصیت هایی چون پابلو نرودا، چزاره زاواتینی و دیگران در متن داستان مؤید این مسأله است. خود مارکز در مصاحبه ای گفته است:

«این داستان ها قطعا، قطعاتی از خاطرات خود من هستند که آن ها را از دفتر گمشده ام بازسازی و بازآفرینی کرده ام




از همین نویسنده: گابریل گارسیا مارکز
از همین مترجم: احمد گلشیری

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب