1984 جورج اورول

پشت جلد کتاب آمده است:

... اورول در ۱۹۸۴ بی صبرانه درصدد پیش بینی امری ناگزیر بود، ایمان داشت که مردم عادی اگر بخواهند، هر چیزی را می توانند تغییر بدهند... مصمم و مطمئن بود که ما به این باور راسخ بازمی گردیم: جهان در آخرین دم به نیکی می گراید و شفقت آدمی همچون محبت پدر و مادر به وقوع خواهد پیوست. باوری چنان شکوهمند که حالا کم وبیش می توانیم اورول، و شاید خودمان را نیز تصور کنیم ، که سوگند می خوریم تا دست به هر کاری بزنیم تا مگر ممانعت کنیم از آنچه حالا پیشاپیش از وقوع آن مطلع شده ایم. 

توماس پینچون 

 




Nineteen Eighty-Four

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب