چکيده :
در اين اثر علاوه بر بررسي حکومت شيخ خزعل (بين سال‌هاي 1276 تا 1304 شمسي)، نقش و عملکرد دولت بريتانيا در منطقه‌ي خليج فارس به ويژه خوزستان ارزيابي شده است. نويسنده معتقد است که برآمدن شيخ خزعل بن جابر، امير منطقه‌ي موسوم به "عربستان" در گستره‌ي پهناور خوزستان آن روزگار، نماد افزايش اقتدار انگليس در ايران اواخر دوران قاجاريه به شمار مي‌آيد. دولت انگليس در وضعيت زمامداران قاجار با انگيزه‌هاي بيش‌تر راه دخالت فزون‌تر در امور داخلي ايران را در پيش گرفت و با ناديده گرفتن استقلال سياسي و اقتصادي کشور، تماميت ارضي ايران را مخدوش کرد. زيرا از سوي سده‌ي نوزدهم، گستره‌ي خليج فارس و سرزمين‌هاي اطراف آن به ويژه ايران، اهميت سوق الجيشي فزون‌تري يافت و از اين‌رو، امپراتوري بريتانيا سعي کرد جاي پاي خود را در شبه‌قاره هند، منطقه‌ي خليج فارس و جنوب ايران مستحکم نمايد. گفتني است شيخ خزعل آخرين فرزند حاج جابر، از اعاظم بني‌کعب مدت 28 سال فرمانرواي خوزستان بود. وقوع کودتاي سوم اسفند 1299 و چرخشي که در خط مشي سياست استعماري بريتانيا پديدار شد، موجب سقوط حکومت شيخ‌خزعل گرديد.
468 صفحه - وزيري (شوميز)

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب