در باب حکمت زندگی

پشت جلد کتاب آمده است:

«فلسفه آرتور شوپنهاور را همواره به منزله فلسفه ممتاز هنر، حتى فلسفة مرجح هنرمندان تلقی کرده اند؛ نه به این علت که بخش بزرگی از فلسفه او به هنر اختصاص دارد ... یا ساختار این فلسفه در کمال روشنی، شفافیت و انسجام و لحن آن نیرومند، آراسته، دقیق و... واجد انضباطی شاداب است ... همه اینها «نمود» ظاهر امر است، یعنی بیان ضروری و فطري ماهیت و عمق این نحوه اندیشیدن ... بيان طبع پویا و هنرمندانه ای که جز در این قالب ممکن نیست متجلی گردد.» 

توماس مان 


لئو تالستوی در سال ۱۸۶۹ در نامه ای به آناناسی فل می نویسد: آیا می دانید که تابستان امسال تا چه اندازه برایم پرارزش بود؟ این ایام را با شیفتگی به شوپنهاور و لذت های روحی فراوانی گذراندم، که پیش از آن هرگز نمی شناختم ... ممكن است روزی نظرم در این باره تغییر کند، اما به هر حال اکنون یقین دارم که شوپنهاور نابغه ترین انسانهاست. وقتی آثارش را می خوانم نمی فهمم که چرا تا به حال ناشناس مانده است. شاید توضیح این امر همان باشد که او خود بارها تکرار کرده است، به این معنا که اکثریت آدمیزادگان را ابلهان تشکیل می دهند.» 

 




Aphorisms on the Wisdom of Life

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب