سرگشته در دنیای تورگنیف



دختر جواني پس از ازدواج، در خانواده‌ي همسر، خويش را غريب مي‌يابد و براي فرار از ازدواجي محکوم به شکست، تظاهر به ديوانگي مي‌کند. نويسنده در اين رمان از شگردهايي چون بينامتنيت، سيلان ذهن و گفتار آزاد غيرمستقيم بهره مي‌گيرد. حال و هواي داستان‌هاي او اغلب آکنده از اندوه و افسردگي است و شخصيت‌ها، عمدتا زنان، کودکان، افراد کهنسال، طبقه‌ي متوسط، انسان‌هاي تنها و کساني هستند که ازدواج شکست‌خورده‌ يا عشق‌هاي نافرجام را تجربه کرده‌اند. اين افراد در حاشيه‌ي جامعه قرار دارند و با آن‌ها نيز چون بيگانه رفتار مي‌شود. درون‌مايه‌ي اصلي و مکرر اغلب آثار او واکنش اين شخصيت‌ها در مقابل جامعه است.
280 صفحه - رقعي (شوميز)

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب