پشت جلد کتاب آمده است:

انسان بی محتوا اولین اثر منتشرشده ی جورجو آگامبن و یکی از مهم ترین آثار اوست که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. این کتاب، تحلیل خردمندانه ای از تاریخ هنر و استتیک از زمان یونانیان باستان تا زمانی حاضر به دست می دهد. آگامبن در انسان بی محتوا بر این واقعیت تأکید می کند که هنر در روزگار ما بدل به بالقوگی محض نفی شده و نینیلیسم تا مغز استخوان آن رسوخ کرده است. طبق نظر او. استتیک مدرن بر هنر سایه افکنده و از این رو کار هنری، دیگر همچون گذشته معیار و محک اصيل اقامت انسان بر روی زمین نیست. بنابراین. و در فصل های ده گانه ی این اثر می کوشد شان اصیل کار هنری را با ویران کردن انگاره های تثبیت شده ای استتیک در زمانهی حاضر اعاده کند تا زمینه ی لازم برای پرسش بنیادین از معنای استتیک به عنوان علم ناظر به کار هنری فراهم شود. هدف اصلی او، اعاده ی منزلت پیشین کار هنری به منزله ی شکل دهنده ی راستین کنش ها و باورهای ماست و این هدف را با پیگیری و ریشه یابی دلایل تیره و تار شدن فزاینده ی این جایگاه اصیل به انجام می رساند. ایده های جذاب و گیرای او در این اودیسه ی فلسفی، از «غریب ترین چیز » تا «فرشته مالیخولیا»، شایان همه گونه توجه است.

 



کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب