کتاب بیداری

کتاب بیداری رمانی از کیت شوپن است ، که برای اولین بار در سال 1899 منتشر شد. در اواخر قرن نوزدهم در نیواورلئان و سواحل خلیج لوئیزیانا منتشر شد.
این اثر این یکی از اولین رمان های آمریکایی است که بدون تعارف به موضوعات زنان می پردازد. کتاب بیداری همچنین به طور گسترده ای به عنوان یک اثر برجسته فمینیسم اولیه دیده می شود ، که واکنش متفاوتی از خوانندگان و منتقدان معاصر را برانگیخته است. تلفیق این داستان از روایت واقع گرایانه ، تفسیرهای اجتماعی برافروخته و پیچیدگی های روانشناختی ، کتاب بیداری را پیش درآمد ادبیات مدرنیسم آمریکایی می کند. این مجموعه آثار رمان نویسان آمریکایی مانند ویلیام فاکنر و ارنست همینگوی را ترجیح می دهد و بازگو کننده آثار معاصران مانند ادیث وارتون و هنری جیمز است. همچنین می توان آن را در زمره اولین آثار جنوبی در سنتی قلمداد کرد که با کارهای مدرن فاکنر ، فلانری اوکانر کاترین آن پورتر و تنسی ویلیامز به اوج خود می رسد.

کیت شوپن (انگلیسی:Kate Chopin‎ ) ( ۸ فوریهٔ ۱۸۵۰ – ۲۲ اوت ۱۹۰۴) رمان‌نویس، نویسنده داستان کوتاه اهل ایالات متحده آمریکا بود. با نام اصلی کاترین اُفلاهرتی انگلیسی: Katherine O'Flaherty‎ در ۸ فوریه ۱۸۵۱ در سنت لوئیس، میزوری به دنیا آمد. پدرش از تجار موفق ایرلندی‌تبار بود که به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده بودند. مادرش از فرانسوی‌تبار بود و با گروه‌های فرانسوی ساکن ایالات متحده آمریکا ارتباط نزدیکی داشت. حاصل کارهای ادبی او چندین مقاله و داستان کوتاه و دو رمان است. مشهورترین اثر شوپن رمانِ «بیداری» است که به شرح نیازهای طبیعی و ذاتی یک زن می‌پردازد و تا مدت‌ها اجازه چاپ پیدا نکرد. پس از انتشار نیز منتقدان به شدت به آن تاختند و همین باعث شد تا کیت از صحنه ادبیات آن زمان محو شود، به طوری که آثار بعدی او نیز یکسره مجوز نشر نگرفت. شوپن در سال ۱۹۰۴ در حالی که مشغول بازدید از نمایشگاه سنت لوئیز بود بیهوش و دو روز بعد جان سپرد.

پشت جلد کتاب آمده است:

 – از متن رمان -

گذشته برایش چیزی در چنته نداشت و هیچ درسی به او نمیداد که بخواهد وقعی به آن بگذارد. آینده رازی سر به مهر بود که هیچوقت در پی آن نبود که سر از آن در آورد. فقط حال مهم بود، از آن او بود و شکنجه اش میداد، همان طور که در آن لحظه داشت چنین می کرد، با قاطعیتی سخت آزاردهنده به او می قبولاند که هر آنچه داشت از دست داده است، که هر آنچه آن موجود تازه بیدار شده در درونش، آن وجود سرايا شور، تمنا می کرد از او دریغ شده است.

استفانیا چوچا

"در بیداری، جهان در قالب های عینی باشکوهی بازنمایی می شود، مملو از تجاربی که حواس آدمی را تحریک می کنند: از پارچه لباس زنها گرفته تا اشارات پیاپی به غذاهای لذیذ و رنگ های زنده، از موسیقی هیجان انگیز مادموازل گرفته تا آوای همیشگی دریا - ترجیع بندی مهم در اثر، در کنار «بوی اغواگر » آن.“