قانون های خلاقیت در شوخی، هنر و علم

پشت جلد کتاب آمده است:

در حالی که ما هنوز نمی توانیم شیمی یک حرکت ساده ی ماهیچه ای را بدانیم، جستجوی سرچشمه های خلاقیت ذهنی اقدام جسورانه ای به نظر می آید. ولی در تاریخ عقاید اغلب دو روش متضاد را در کار می بینیم: حرکت «نزولی» از پیچیده به سوی ساده، از کل به اجزای سازنده اش و حرکت «صعودی» از جزء به کل، تأکید بر هر یک از آنها بسته به نوع فلسفه ی ماست، تا وقتی که آن دو در جایی باهم تلاقی کنند و در ترکیب واحدی ادغام شوند. ایجاد فیزیک نظری بر مبنای ذرات بنیادی (که بیش از پیش گیج کننده می شود) همان قدر ناممکن است که ایجاد روان شناسی بر اساس «بازتاب های اولیه» و «اتم های رفتار» و برعکس. خواه شیمی باشد یا فیزیک، بدون این فرض که ماده ی مرکب از اتم ها تشکیل شده است، نمی تواند به وجود آید.

من کوشیده ام با انتخاب پدیده ای که در عین حال هم ساده باشد و هم مرکب – یعنی پدیده ی خنده - به عنوان نقطه ی شروع، هر دو روش را با هم ترکیب کنم؛ فرایند فکری ظریفی را که با واکنش فیزیولوژیک نیرومندی نشان داده می شود. شوخی مانند رنگین کمان گریزپاست، با این حال مطالعه ی رنگ های طیف آن سرنخی از ساختار اولیه ی طبیعت به دست می دهد.

این کتاب نظریه ای درباره ی عمل خلاقیت است - فرایندهای خود آگاه و ناخودآگاه نهفته در کشف علمی، اصالت هنری و ابداع شوخی، تلاشی است برای نشان دادن اینکه همه ی فعالیت های خلاق دارای طرح بنیادی مشترکی هستند و مشخص کردن این طرح

از پیشگفتار مؤلف

 



یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب